TESTO DEL LIED

"Krakowiaczek"
di Edmund Wasilewski (1814-1846)

Wesół i szczęśliwy
Krakowiaczek ci ja,
a mój konik siwy
raźno się uwija.
Uwijaj się raźno bież!
Kopytkami ognia krzesz!
Czapeczka czerwona
na głowie mi płonie,
pokazuje ona
że mi gore włonie,
gore serce, pędzi koń,
a dziewczyna klaska w dłoń.
Z czapki pawie pióro
barwami się mieni,
jak dzionek za chmurą
gdy go świt z rumieni.
Dumnie błyszczy pawi puch,
i ja dumny, i ja zuch.
Krakowiaczek ci ja,
pędzę sobie żwawo,
kto mnie nie wymija,
plunę w twarz kurzawą,
bo ja Pan, bo ja Król,
środ zielonych niw i pól.
W koło szumi zboże,
kłania mi się kłosem,
kiedy zbiorę zorzę
to pobrzęknę trzosem.
A dziewczę całej wsi
będą się przymilać mi.
I ta, i ta ładna,
lecz ich próżne chęci,
o boć mnie juź żadna nie
z wabi, nie znęci!
jedno tylko serce mam,
jedną tylko Halkę znam.